Crapper de crap crap!!!

Nou wat een week heb ik achter de rug. Eerst zaterdag het Turbulence debacle. Dat je 3 uur moet rijden over de meest verotte bauxietweg van Suriname om een reggeafestival te bezoeken ala. Maar dat het dan 6 uur uitloopt... EN dat je op locatie er achter komt dat de bussen niet 's avonds terug gaan maar de volgende ochtend. Tja niet fijn als je een tripje Galibi hebt geboekt waarvoor je om 07.30 opgehaald wordt..... Nadat we tot 03.30 hebben gewacht op de reggeagroep Turbulence uit Jamaica die om 10.00 zou optreden vonden we het wel welletjes. Gelukkig hebben Kim en Daan, na tientallen bewakers en leden van de organisatie hebben gesproken die allemaal zeiden dat het onmogelijk is om 's nachts iemand te vinden die terug rijdt, toch via een politieagent een taxi kunnen regelen die ons wel naar Paramaribo wilde brengen. Ik zal niet teveel in detail treden over de rit zelf... maar thank god dat ik de enige was die niet sliep....!!!

Nou zonder dan ook 1 minuutje geslapen te hebben op naar Galibi. Na een rit van 2 uur aangekomen in Albina (waar je de boot moet pakken naar Galibi) waar we opgewacht zouden worden door onze gids die met een andere groep van Galibi naar Albina terug zou komen. Nou gids Elton nergens te bekennen en we hebben 5 uur in de auto moeten wachten. Die nacht zouden we om 05.00 vertrekken om naar het schildpaddenstrand Babunsanti te gaan. Dat vond ik al een beetje laat maar de groep daarvoor heeft dat ook gedaan en konden dus mooie foto's maken aangezien het licht werd toen ze op Babunsanti waren. Tja om 5 uur, na een nacht met 2 uur slaap, stonden Els en ik al naast onze hangmat. Later werden ook Kim en Tineke wakker maar Elton was nergens te bekennen. Toen we eindelijk vertrokken werd het al langzaam licht. Tja dat het te laat was om schildpadden te zien wist ik toen al. Tijdens mijn stage 2 jaar geleden ben ik letterlijk over die beesten heen gevallen dus vond het geen ramp ze niet te zien maar voor de rest was het enorm balen. Vooral omdat we ze zeker wel zouden kunnen zien als we op tijd vertrokken waren. Dus zijn we met zijn vieren voor niets helemaal doorweekt geworden door de hoosbui tijdens de boottocht. Kleine troost; we hebben wel een hatchling gezien op het strand van Samsambo, en leuke foto's gemaakt in de 'dierentuin' van Galibi!

Gisteren heb ik voor het eerst afscheid moeten nemen van Surinaamse vriendinnetjes. En dan ook meteen van 3. Kim, Els en Tineke vertokken gisteren huiswaarts. En dan besef je op eens dat alles hier zo tijdelijk is!! Meiden ik ga jullie missen! :-(
Verder was stage wel interessant. Ik ben mee geweest naar dierenarts Dr. Bansse omdat een van de Capibara's een diepe snee in zijn voorpoot had opgelopen. Deze moest onder gehele verdoving gehecht worden. Hierna heeft Bansse nog autopsie gedaan op een stekelvarken die vorige week overleed. Waarschijnlijk had deze een leverinfectie en last van wormen. Alle stekelvarkens krijgen nu dan ook uit voorzorg antibiotica aan het voer toegediend.

Die nacht eindelijk een beetje behoorlijk geslapen. Naar de Zoo geweest met het schildpadje dat Tineke tijdens haar medische zending in Djumo heeft gekregen. Het is dus een savanneschildpad en Daan neemt hem dit weekend mee naar Matapica waar ze hem vrij gaat laten. Wel leuk hoor zo'n huisdiertje in je kamer. :-)
Het geluk leek weer aan mijn zijde tot dat ik merkte dat mijn, 2 weken oude, hangmat niet meer in de tuin hing. Terwijl ik hem voordat ik naar stage ging nog heb gezien en de meiden hier in het huis ook. Maar aangezien er vandaag weer in de tuin gewerkt is door werknemers van de fam. Kalloe (huisbaas), dacht ik dat zij die misschien hebben weggehaald aangezien ze steeds met een truck naar binnen rijden als ze in de tuin aan het werk zijn (aangezien je alleen je hangmat overdwars kan hangen). Dus maar eens gaan vragen..... maar nee volgens hen hing er geen hangmat toen ze rond 12.00 uur aan het werk gingen. De meiden hebben hem zelfs nog zien hangen om 12.30 toen de werknemers bijna vertrokken. Maar Kalloe's verklaring is dat er een dief over de schutting is geklomen (dus op klaarlichte dag tussen 12.30 en 12.45) en naast alle kleding en lakens alleen mijn hangmat heeft meegenomen. Tja wat kan je daar op inbrengen?

Verder ben ik druk in de weer Kim's i-Pod te reanimeren... Die heeft ze namelijk in haar kussensloop laten zitten en die heeft haar huisbazin na haar vertrek in de was gegooid.... Maar nog steeds geen teken van leven.
En over apparaten die kapot zijn gesproken.... mijn mobiel heeft het begeven. Gewoon zo opeens. Ben nu al 4 dagen onbereikbaar. Erg vervelend wanneer je niet kan afspreken en geen taxi kunt bellen. Nathalie en ik hebben bij elkaar al vergeefs voor het hek staan roepen om iets te gaan doen. :-D Yeps dan besef je opeens dat het toch wel een handige uitvinding is...mobieltjes.

Nou deze week ga ik weer op zoek naar wat geluk.....

Liefs